تعیین روایی و پایایی پرسشنامۀ جهت گیری اخلاقی در دانشجویان ورزشکار

هدف از پژوهش حاضر تعیین روایی و پایایی پرسشنامۀ جهت­گیری اخلاقی در دانشجویان ورزشکار بود. جامعۀ آماری شامل دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه فردوسی مشهد (450=N) بود که از بین آنها 186 آزمودنی به شکل تصادفی به‌عنوان نمونۀ آماری انتخاب شدند. ابـزار اندازه­گیری پرسشنامۀ 14 سؤالی جهت­گیری اخلاقی (میلتیادیس، 2010) بود که دارای دو مؤلفه (اخلاق وظیفه‌شناسی و اخلاق غایت‌شناسی) است. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه پس از ترجمه توسط استادان متخصص مدیریت ورزشی تأیید شد. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده­ها، از شاخص­های توصیفی برای توصیف داده­ها، از آلفای کرونباخ برای تعیین همسانی درونی و از تحلیل عاملی تأییدی برای تعیین روایی سازه استفاده شد. یافته­ها نشان‌دهندۀ همسانی درونی (72/0=α) برای پرسشنامۀ جهت­گیری اخلاقی بود. در خصوص روایی سازه و براساس میزان روابط و T-value، تمامی سؤال­ها رابطۀ معناداری با مؤلفه­ها داشتند و توانستند پیشگوی خوبی برای مؤلفۀ خود باشند. شاخـص­های نسبت x2 به df (64/4) و 060/0=RMSEA هم برازش مدل­ را تأیید کردند. همچنین تمامی مؤلفه­ها پیشگوی خوبی برای مفهوم جهت‌گیری اخلاقی بودند. در نتیجه روایی درونی و بیرونی مدل "جهت‌گیری اخلاقی" تأیید شد. در نهایت می‌توان گفت که پرسشنامۀ جهت­گیری اخلاقی در ورزش ابزار اندازه‌گیری معتبر و پایاست که می­توان برای ارزیابی جهت‌گیری اخلاقی دانشجویان ورزشکار از آن استفاده کرد و نتایج باثباتی هم به‌دست آورد.